Twaalf GGZ-instellingen willen dat het gebruik van de isoleercel voor 1 januari 2020 wordt afgeschaft.
Opname in de isoleercel vergroot de problemen bij zowel cliënten als hulpverleners. Bovendien is deze vorm van eenzame opsluiting in strijd met de wet. Volgens het VN verdrag voor de rechten van mensen met een handicap, is vrijheidsontneming op basis van ziekte, handicap of psychosociale beperking niet gerechtvaardigd. “Nu dit verdrag op 14 juni door de Nederlandse regering is geratificeerd, wordt het tijd dat de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg (ggz) separeervrij wordt.”
Dit staat in het Dolhuys Manifest ‘Nederlandse ggz separeervrij!’ dat is ondertekend door twaalf GGZ-instellingen op het High & Intensive Care Kennisfestival (HIC). Het festival vindt op 23 juni plaats in museum Het Dolhuys waar ggz-instellingen met elkaar in discussie gaan over een nieuw model voor acute zorg.
In het manifest staat dat de isoleercel uiterlijk op 1 januari 2020 een ‘collectiestuk’ wordt in Het Dolhuys, museum van de geest. ,,Wij verklaren dat separeren geen zorg of hulp is: het wordt gebruikt uit onmacht en ervaren als straf,” aldus het Dolhuys Manifest. ,,Angsten, wanen en destructieve gedachten kunnen worden versterkt. Separeren is ook belastend voor de hulpverleners: het ondermijnt een respectvolle relatie met de cliënt en belemmert effectieve hulp en zorgverlening.”
Professionals, bestuurders, politici en beleidsmakers mogen zich niet langer verschuilen achter bezuinigingen of bureaucratisch rompslomp, zo besluit het manifest. ,,Het is hun taak deze belemmeringen weg te nemen en humane zorg te garanderen voor cliënten.”
