Bennebroek rouwt om het overlijden van één van de helden uit het dorp. De van oorsprong Ierse Rory Young is onlangs in het Afrikaanse Burkina Faso doodgeschoten tijdens één van zijn acties tegen stropers. Stichting Chengeta Wildlife zal het voortaan zonder zijn grondlegger moeten doen en daarom vond er vandaag een sponsorloop in het dorp plaats. Want het goede werk van Rory moet worden voortgezet, vinden de Bennebroekers.
Rory was in april met twee Spaanse journalisten in Burkina Faso om een documentaire te maken over zijn werk in Afrika. Ze kwamen in een hinderlaag terecht en werden beschoten door leden van een terroristische groepering. Zowel Rory als de twee Spanjaarden overleefden de kogelregen niet. Een enorme schok ging er door Bennebroek, toen het nieuws over zijn overlijden bekend werd. Hij werd slechts 48 jaar en laat een vrouw, dochter en zoon achter.
Aidan, de zoon van Rory, zit in groep 8 van basisschool De Franciscus. De juffen, meesters en leerlingen proberen hem op allerlei manieren te steunen in deze moeilijke tijd. Daarom rennen ze vandaag rondjes op een grasveld naast de school om zoveel mogelijk geld op te halen voor de stichting van zijn vader.
Rory zette zich jarenlang in Afrika in om bedreigde wilde dieren te beschermen en zocht daarbij de steun van de lokale gemeenschappen. In Mali, de Centraal Afrikaanse Republiek, Burkina Faso, overal probeerde hij vooral olifanten te beschermen tegen het geweld van de stropers, die op het ivoor uit waren. “Met zijn stichting Chengeta Wildlife trainde hij rangers om stropers op te kunnen pakken”, vertelt zijn dochter Astrid. En dat lukte Rory maar al te vaak. Tientallen, misschien wel honderden stropers, kon hij aan de lokale politie overdragen.
Niet bang
Lief, zorgzaam, een bloedfanatieke sporter en voor de duvel niet bang. Dat was Rory, als je Bennebroekers over hem hoort praten. Zijn gezin hier en de dieren in Afrika betekenden alles voor hem. “Hij was altijd bezig met dieren. Hij wist alles van ze en had alles voor ze over. Zijn enige doel was om de wereld gewoon een beetje beter te maken”, vertelt Astrid.
Iemand die Rory van dichtbij meemaakte in Afrika, is zijn dorpsgenoot en beste vriend Erik Groenendijk. Ze woonden bij elkaar in de buurt, leerden elkaar in 2017 kennen en al snel groeide een hechte vriendschap. “We hadden beiden een defensie-achtergrond en waren al heel snel ‘friends for live’.”
Groenendijk traint honden om onder meer explosieven op te kunnen sporen. Zijn kennis en kunde kwamen Rory goed van pas bij zijn strijd tegen de stropers in Afrika. En dus gingen de twee al snel samen op pad, in de gevaarlijkste gebieden ter wereld. Ze kwamen zelfs een keer samen met hun konvooi onder vuur te liggen. “Als je dat meemaakt, bouw je zo’n sterke band op. Waar mensen er normaal dertig jaar over doen om een vriendschap op te bouwen, deden wij dat in een paar maanden tijd.”
’85 stropers in twee weken tijd’
“Rory was ook gewoon vaak in Bennebroek. Hij was ontzettend sportief. Tussen kerst en oudjaar zijn we nog samen een rondje Ringvaart gaan fietsen in de snijdende kou. Hij was ook superintelligent. Hij onthield alles, wist alles van Afrikaanse stammen. Hij wist daar zo goed mee samen te werken dat hij ook heel veel informatie loskreeg over waar zich stropers konden bevinden. In Malawi had hij bijvoorbeeld binnen twee weken tijd 85 stropers gepakt.”
Dat zijn werk niet zonder gevaar was, besefte Rory zich al te goed. “Hij zocht nooit het gevaar op, wist precies wat hij deed”, vertelt Erik. Toen hij nog in Zimbabwe woonde kreeg Rory met ernstige dreigementen te maken en is hij met zijn gezin naar Bennebroek verhuisd. Maar zijn strijd opgeven, dat nooit.
Een onvervangbare ‘legend’
Ook voor Erik komt de klap enorm hard aan als hij hoort dat zijn allerbeste vriend om het leven is gekomen in Burkina Faso. “Iedereen is vervangbaar, zeggen ze wel eens. Maar bij Rory is dat niet het geval. Voor zijn werk was hij echt een ‘legend’, daar is geen tweede van.”
Wat hij van Rory geleerd heeft? “Vooral dat je de mens en de natuur samen moet brengen. Mensen zeggen wel eens van ‘die stropers moet je gewoon doodschieten’, maar zo werkt het dus niet. Rory zag dat dat ook arme mensen waren, die niet anders konden, geef ze eens ongelijk.”
De mens de grote waarde van de natuur laten inzien en hopen dat die zo in stand kan blijven worden gehouden. Dat was Rory zijn doel en zijn stichting hoopt die gedachte nog jarenlang over te kunnen brengen op het Afrikaanse continent. Met het bijeengebrachte sponsorgeld van de Bennebroekse basisscholieren moet dat voorlopig zeker lukken.
