“Niemand kiest ervoor om het thuis niet goed te doen”, vertelt Rianne Huijstee. Aan de hand van drie levensverhalen onder muzikale begeleiding wil ze de verschillende kanten van pleegzorg laten horen. Dit gebeurt aanstaande donderdagavond in een uitverkocht verhalenhuis in Haarlem-Noord.
Een pleegkind, een pleegmoeder die maar liefst 28 kinderen opving en een moeder waarvan de kinderen in de pleegzorg terecht kwamen vertellen het bijzondere verhaal over de wereld die pleegzorg heet.
Verslaggever Barry Huis was bij een repetitie van de avond aanwezig.
De drijvende kracht achter de voorstelling Rianne Huijstee legt uit dat ze pleegzorg een hele mooie positieve manier vindt van jeugdhulp verlenen. “Al wil ik wel even voorop stellen dat pleegzorg niet leuk is. Er is altijd veel verdriet.”
Ondanks dat verdriet zit Rianne na haar werk vaak wel met een blij en voldaan gevoel thuis op de bank. “Wanneer ouders en kinderen weer goed contact met elkaar onderhouden of zelfs herenigd worden, zijn dat zulke mooie momenten. Daar word ik intens gelukkig van.”
“Met de voorstelling wil ik andere inspireren, iedereen kan wat bijdragen en iets zinvol doen, daar is veel behoefte aan merk ik”, vertelt Rianne. Ze vervolgt met een uitleg dat niemand ervoor kiest om thuis eens even lekker problemen te hebben. “Wij helpen de kinderen maar ook de ouders, zo vertelt een moeder dat pas na interventie van pleegzorg er een moment van heling kwam.”
“Pas achteraf kwam ik er achter dat mensen in de pleegzorg je echt willen helpen”,
Een moeder van wie haar kinderen werden opgevangen door pleegzorg
Zelf zegt de moeder daarover: “Ik liep al tijden te liegen en bedriegen. Alles om pleegzorg te vermijden, je hoort zoveel slechte verhalen over pleegzorg dat je je kinderen voor altijd kwijt bent. Pas achteraf kwam ik erachter dat daar mensen werken die je echt willen helpen.”
Rianne denkt dat de uitverkochte voorstelling een succes is door de kruisbestuiving van zorg en cultuur. “Er is een extra editie op 7 maart omdat er veel vraag naar kaarten was bij het Verhalenhuis”. Ze hoopt de voorstelling ook buiten de stadsgrenzen te brengen. “Het zou heel leuk zijn als wij worden gevraagd om ook ergens anders het verhaal te komen vertellen, dit inspireert uiteindelijk hopelijk nog meer mensen”, besluit Rianne.
