Hectisch noemt doktersassistent Györgyike Horvath (61) een gemiddelde werkdag op de polikliniek urologie van het Spaarne Gasthuis Haarlem-Zuid. Ze heeft dagelijks te maken met overvolle spreekuren afgewisseld met spoedgevallen. En dat is nog los van de lange wachtlijsten waar patiënten mee te kampen hebben. Nu is het genoeg, vindt Györgyike: De druk is hoog, het salaris laag. Het is tijd voor actie. Vandaag staakt ze tegen wil en dank.
Györgyike Horvath is gespecialiseerd doktersassistent en assisteert artsen bij de sterilisatie van mannen, ondersteunt bij onderzoek naar plasproblemen of wisselt katheters bij patiënten. Haar ideaal is: mensen helpen. Het werk doet ze dan ook niet voor het salaris en de hoge werkdruk nam ze voor lief. Toch is er nu iets veranderd.
Tekst gaat verder onder foto.
“We krijgen dertig nieuwe patiënten op een dag, dat red je gewoon niet”
Györgyike Horvath, docterassistent Spaarne Gasthuis
Volgens Györgyike is er iets veranderd sinds corona. “We zijn nog steeds bezig met inhaalzorg. Mannen met een vergrote prostaat die moeten worden geopereerd, wachten daar soms maanden op. We krijgen dertig nieuwe patiënten op een dag. Dat kan niet met tien of twaalf artsen. Dat red je gewoon niet.”
Ook bij de artsen is de werkdruk enorm. Györgyike vervolgt: “Voor corona had een arts 105 procent overboeking. Op een normale dag zijn de spreekuren van de arts 100 procent gevuld. Nu hebben we een overboeking van 160 procent. Artsen hebben nog maar tien minuten de tijd voor iemand met kanker. Dat kan toch niet!”
Rennen en vliegen
Het is dan ook hollen en vliegen bij haar op de polikliniek. “Als ik doktersassistentenspreekuur heb, wissel ik ondertussen katheters en kunnen er ook nog ‘spoedjes’ tussendoor komen van mensen met een verstopte katheter”, zucht de doktersassistent.
Haar werkdag begint normaal om 08.00 uur en eindigt om 16.30 uur. “Maar je kan de mensen die hulp nodig hebben niet naar huis laten gaan dus werk je maar weer over. Als ik ’s avonds thuis kom, ben ik zo moe dat ik nauwelijks iets leuks kan doen. Werk en privé is echt totaal uit balans. Dat moet anders.”
“Vroeger kregen we nog wel eens een open sollicitatie”
Györgyike Horvath, docterassistent Spaarne Gasthuis
Op de afdeling waar Györgyike werkt, leiden ze nieuwe mensen op. Maar volgens de doktersassistent blijft geen van de afgestudeerden hangen. “Als ze klaar zijn met school, gaan ze allemaal weg. Ze kunnen ergens anders meer verdienen of gaan doorstuderen. Volgende week is er iemand klaar, maar die zegt: Ik ga sportkunde doen.”
Vroeger, voor corona, kregen ze de vacatures op de polikliniek makkelijk gevuld. “Maar nu staan er heel veel open. Ik weet nog dat we vroeger zelfs wel eens open sollicitaties kregen, maar dat is lang geleden.”
Salaris
Een ding wat echt moet veranderen, is het salaris. Dat is volgens de assistent veel te laag en niet meegegaan met de inflatie. “We verdienen net zo veel als een kassière bij de supermarkt. En daarmee zeg ik niet dat dat beroep niet belangrijk is, maar wij dragen wel zorg voor patiënten.”
Donderdag gaan verschillende afdelingen in Spaarne Gasthuis actie voeren. Afdelingen draaien zondagdiensten, collega’s zijn er dan wel maar werken niet. Alleen de oncologische zorg gaat door.” Spaarne Gasthuis laat weten dat ook de Spoedeisenhulp openblijft en spoedpatiënten worden geholpen, net als bevallingen, oncologische kuren en bezoekuren gaan door.
Vriendelijke acties
Györgyike vindt het moeilijk om haar werk stil te leggen. Dat gaat volledig tegen haar natuur in. “Ik vind het moeilijk om mensen af te bellen. Helemaal als ze al zo lang wachten. We willen de mensen echt niet teleurstellen en al helemaal niet afbellen. Dit is totaal tegen ons DNA in. Maar het is nodig dat we worden gehoord. Fijn is wel dat het ziekenhuis onze acties respecteert.”
